Fredrik Thordendal's Special Defects - "Sol Niger Within" (1997)

W okolicach 1997 roku, a dokładniej pomiędzy sukcesami "Destroy, Erase, Improve" a "Chaosphere", Fredrik Thordendal postanowił porealizować się w nieco odmiennym wydaniu, tj. pod swoim własnym nazwiskiem jako Fredrik Thordendal's Special Defects. Do owego projektu zaprosił on perkusistę Morgana Ågrena i rzeszę gości sesyjnych, wśród których znaleźli się m.in. Tomas Haake, Mats Samsarga Öberg, Kantor Magnus Larsson, Jonas Knutsson oraz wiele innych znajomków tego jegomościa i to właśnie z nimi stworzył on materiał na "Sol Niger Within". To co jednak się znalazło na owym krążku, dość znacząco różniło się od muzyki, z jaką macierzysta formacja tego Szweda jest kojarzona - mimo że z początku "Sol..." może sprawiać odwrotne wrażenie.

Otóż, "Sol Niger Within" celuje w barrrdzo pokręcone brzmienia, takie gdzie absolutnie nie ma żadnych barier gatunkowych. Miesza się więc tu ze sobą djent, awangarda, prog metal czy nawet jazz fusion (!), i co najlepsze, pomimo tak wielkiego stężenia dziwactw w przeciągu tych ponad czterdziestu minut...nie ma się wrażenia, że obcuje się z czymś wykonanym w myśl sztuki dla sztuki! Wiadomo, nie jest to muzyka dla każdego, ba!, powiedziałbym, że z takiego misz-maszu najbardziej zadowoleni będą jedynie megalomani. Z tym, że nawet będąc większym ignorantem niż zwykle, bardzo trudno nie dostrzec, iż wszystkie te motywy i przejścia spajają się w mega spójny koncept, rewelacyjnie odzwierciedlający futurystyczno-schizolską pomysłowość Fredrika, przy której 99% innych śmiałków porywających się na tak cudaczne połączenie poległaby na etapie wczesnych szkiców kompozycyjnych.

"Sol Niger Within" to rzecz genialna w całej swojej rozciągłości. Począwszy od djentowania, gitarowego wymiatania (zwłaszcza że poziom trzepanki przekracza ten z Meshuggah), skrzecząco-kosmicznych wstawek, futurystycznego klimatu, mówionych intr, szaleństw z kościelnymi organami aż na saksofonowych solówkach skończywszy. Tym dwóm Szwedom wyszła tu na tyle wybuchowa mieszanka, że nawet próbując ją jako tako ogólnie opisać, nie wyczerpuje ona bogactwa, jakie płynie z tej płyty w każdej sekundzie - tak wiele się tu dzieje. W przyswojeniu geniuszu tego wydawnictwa nie przeszkadza też fakt, że oryginalnie album był podzielony na 29 utworów. W końcu, niegdyś problem załatwiała wersja fizyczna, dziś - idąc na łatwiznę - serwisy streamingowe. Z tego względu, nie ma co gdybać nad ostateczną oceną. "Sol Niger Within" to album idealnie łączący djentowe i skrajnie eksperymentalne patenty.

Ocena: 10/10

(kawka dla "Trochę Subiektywizmu...")

Istnieje też inna wersja "Sol Niger Within" - z dopiskiem "version 3.33", która wydana została w 1999 roku. Jej zasadnicza różnica względem oryginału to: pominięcie części z kościelnymi organami (co moim zdaniem jest sporym nietaktem) oraz dwa bonusowe utwory (niezbyt ciekawe, a drugi nawet nie został nagrany przez ten projekt) i parę pozmienianych partii w tych już znanych. Ponadto, duet nagrał w 2001 dwa nowe kawałki w wersji demo, co mogło budzić nadzieje na drugi longplay. Te jednak się nie spełniły, ponieważ Fredrik Thordendal postanowił całkowicie skupić się na Meshuggah.

[English version]

Around 1997, and more precisely between the successes of "Destroy, Erase, Improve" and "Chaosphere", Fredrik Thordendal decided to realize himself in a slightly different edition, i.e. under his own name as Fredrik Thordendal's Special Defects. He invited drummer Morgan Ågren and a crowd of session guests to this project, including Tomas Haake, Mats Samsarga Öberg, Kantor Magnus Larsson, Jonas Knutsson and many other friends of this musician and with them he created the material for "Sol Niger Within". However, what was on that disc, quite significantly differed from the music with which the formation of this Swede is associated - even though at the beginning, "Sol..." may give the opposite impression.

Well, "Sol Niger Within" focuses at very twisted sounds, where there are absolutely no genre barriers. So there is a mix of djent, avant-garde, prog metal or even jazz fusion (!), and best of all, despite such a great concentration of quirks over these forty minutes...you do not have the impression that you are dealing with something made in accordance with art for art's sake! Of course, this is not music for everyone, well, I would say that only megalomaniacs will be most satisfied with such a mish-mash, but even being more ignorant than usual, all these motifs and transitions combine into a mega coherent concept, sensationally reflecting the futuristic ingenuity of Fredrik, with which 99% of other daredevils wanting such a bizarre combination would fall on the period of early compositional sketches.

"Sol Niger Within" is a really genius cd in its entirety. Starting with djent, guitar solos technique (especially since the level of the sweeping exceeds that of Meshuggah), screeching-cosmic interludes, futuristic atmosphere, spoken intros, madness with church organs and ending with saxophone solos. These two Swedes created such an explosive mixture that even trying to describe it in general terms, it does not show the richness from this album. The fact that originally the album was divided into 29 tracks does not hinder the absorption of the genius of this release. After all, once the problem was solved by the physical version, today - by taking the easy steps - streaming services. For this reason, there is no point in dwelling on the final assessment. "Sol Niger Within" is an album that perfectly combines djent and extremely experimental patents.

Rating: 10/10

However, there is also another version of "Sol Niger Within" - with a note "version 3.33", which was released in 1999. Its main difference from the original is: the omission of the church organ part (which in my opinion is quite indecent) and two bonus songs (not very interesting, and the second one was not even recorded by this project) and a few changed parts in the already known ones. In addition, the duo recorded two new demo songs in 2001, which could raise hopes for a second lp. These did not come true, because Fredrik Thordendal decided to focus entirely on Meshuggah.