Voivod - "Negatron" (1995)

Zwycięskich drużyn - podobno - się nie zmienia, ale w przypadku Voivod słuszność tej tezy szybko stawia do pionu jak bardzo jest ona mylna - vide "The Outer Limits". Po premierze mistrzowskiej siódemki, jej odbiór był niezbyt satysfakcjonujący, a Voivod posypał się, przez co wiele rzeczy trzeba było poskładać od nowa jeśli kapela miała działać dalej. Z zespołem rozstał się charyzmatyczny wokalista Snake, wciąż również brakowało basisty z prawdziwego zdarzenia. Na szczęście, z pomocą błyskawicznie już w 1994 roku pojawił się Eric Forrest obejmując bas i wokal, dzięki czemu grupa niezwłocznie zaczęła komponować i nagrywać następny materiał. Zawężony do trio Voivod, o dziwo, nie kazał długo wyczekiwać jego premiery. Ósmy krążek zatytułowany "Negatron" ujrzał światło dzienne już w 1995 roku i odsłonił on kolejną, nową twarz zespołu. Tym razem, wyraźnie przesiąkniętą rozchwytywanymi wtedy, groove metalowymi brzmieniami, na co nie wszyscy zareagowali zbytnio entuzjastycznie. Z drugiej strony, grupa nie odcięła się całkowicie od przeszłości i pamiętała gdzie tkwi sedno ich stylu.

Można więc powiedzieć, że po trzecim, bardziej rockowym wydaniu, "Negatron" otwiera czwarty etap w historii Voivod - metalowy, z innymi proporcjami i z Forrestem w roli frontmana, ale wciąż opierając się o charakterystyczne, dysonansowe i nieprzyjemne zagrywki oraz odjechany klimat. Jak już zdążyło paść, kanadyjska grupa ochoczo przemyciła unowocześnione na tamten czas wpływy. "Negatron" wprawdzie nawiązuje do thrash metalowej przeszłości niesłyszanej od czasów "Dimension Hatröss", aczkolwiek podane zostało to w wersji szarpanej, nieco uproszczonej i nastawionej na ciężar. Często da się chociażby usłyszeć inspiracje mechanicznym i rwanym graniem spod znaku Sepultury (z naciskiem na "Chaos A.D.") czy Machine Head. Pierwsza z nazw jest zresztą szczególnie interesująca, gdyż Sepultura - jak twierdzili jej muzycy - inspirowali się w swoich wczesnych latach...Voivod. W ten sposób, historia poniekąd zatoczyła koło.

Komu jednak zapaliła się lampka w związku z próbą dostosowania swojej muzyki do aktualnych trendów czy brzmień zbyt blisko ulokowanych kapeli Robba Flynna, to od razu trzeba nakreślić, że w kontekście "Negatron" nie ma się czego obawiać. Groove metalowe nowinki są liczne, choć ich funkcją jest podrasować ogólny ciężar, dodać szybsze galopady i poszatkowane riffy, a nie zastąpić markowe dla Voivod dysonanse, dynamiczne struktury, zdyscyplinowane bębnienie oraz futurystyczny klimat. Wszystkie te cztery składowe na "Negatron" jak najbardziej trafiły, inną kwestią jest, że umieszczono je na albumie w odmiennych proporcjach niż poprzednio. Na pierwszy plan dużo bardziej wysuwa się ciężar oraz mocno duszny, kosmiczny klimat tym samym lekko przykrywając techniczne zawijasy, gwałtowne zmiany czy solówkowe wymiatanie. O ile w teorii nie brzmi to - jak zakładam - zbyt zachęcająco, tak w praktyce całkiem sprawnie idzie zrozumieć skąd takie a nie inne decyzje. Mimo metalowej toporności i pewnych uproszczeń, na "Negatron" nie brak dynamiki, interesujących patentów, chwytliwości oraz radości z rozpracowywania nieraz skrajnie pokomplikowanych partii Piggy'ego. Wystarczy załączyć "Reality?", "Planet Hell", "Cosmic Conspiracy" czy "Insect", a już one ukarzą na ile Voivod umiejętnie i finezyjnie dociążył swój styl oraz dodał do niego groove metalowy pierwiastek.

Najwięcej wątpliwości przed opinią pełną zachwytu jak przy poprzednich recenzjach, wzbudza jednak wokal. O tym, że nie będzie taki sam ani tak dobry jak u Snake'a szło się domyśleć, ale trudno było przypuszczać, że aż na tyle dużo wzbudzi on problemów, przez które niełatwo będzie zrozumieć w całości ten album. Maniera Forresta jest dość zróżnicowana, ale nie w każdym wydaniu prezentuje się ona wspaniale. Gdy krzyczy jest jednowymiarowo i zbyt histerycznie, ale gdy śpiewa bardziej melodyjnie, to da się odczuć ciekawe, grunge'owe naleciałości, natomiast jeszcze lepszy jest efekt, gdy udaje on kosmitę świetnie uzupełniając dystopijny klimat płyty. Gdzieś na granicy minusów lokuje się jeszcze produkcja albumu. Nie jest zła, ale trochę brzmi zbyt płasko (zwłaszcza werbel) jak na tak tłuste granie, basu znalazło się tyle co kot napłakał, a w ogólnym rozrachunku przydałoby się jej większego dopieszczenia. W tym wypadku, bardziej zadowoliłby np. sound z "The Outer Limits".

Ósma płyta Voivod otwiera mimo wszystko bardzo ciekawy i niesłusznie pominięty rozdział w historii tego kanadyjskiego zespołu. Wraz z nowym, uszczuplonym składem, trójka muzyków zdołała pociągnąć swój rozpoznawalny styl, a zarazem przywdziać go w odmienne, metalowe środki wyrazu. "Negatron" wprawdzie ustępuje większości swoich poprzedników (głównie przez gorszy wokal), aczkolwiek wad ma on stosunkowo mało, a grupę należy docenić za ciągłą chęć rozwoju i zaskakiwania nietypowymi rozwiązaniami. No bo Voivod i wpływy groove metalowych tuzów? To w gruncie rzeczy nie mogło zadziałać, a na "Negatronie" jednak wyśmienicie zatrybiło!

Ocena: 8,5/10

(kawka dla "Trochę Subiektywizmu...")

[English version]

Never change a winning team, they said, but in the case of Voivod, the validity of this thesis quickly puts to rest how wrong it is - check "The Outer Limits". After the premiere of the masterful seventh album, its reception was not very satisfactory, and Voivod fell apart, which is why many things had to be put back together again if the band was to continue. The charismatic vocalist Snake parted ways with the band, and they still lacked a real bass player. Fortunately, Eric Forrest quickly appeared to help in 1994, taking over bass and vocals duties, by which the group immediately began composing and recording the next material. Narrowed down to a trio, Voivod surprisingly did not make us wait long for its premiere. The eighth album entitled "Negatron" saw the light of day in 1995 and revealed another, new face of the band. This time, it was clearly permeated with the then sought-after groove metal sounds, to which not everyone reacted too enthusiastically. On the other hand, the group did not completely go off from the past and remembered where the essence of their style lies.

We can therefore say that after the third, more rock-oriented face, "Negatron" opens the fourth episode in the history of Voivod - with different proportions, metal heavines and with Forrest as the frontman, but still based on characteristic, dissonant and unpleasant patterns and a crazy atmosphere. As already mentioned, the Canadian group eagerly smuggled in influences modernized for that time. "Negatron" does refer to the thrash metal past unheard since the times of "Dimension Hatröss", although it was presented in a slightly simplified and focused on heaviness version. You can often hear inspirations from the mechanical and jerky playing of Sepultura (with an emphasis on "Chaos A.D.") or Machine Head. The first of the names is particularly interesting, because Sepultura - as its musicians claimed - were inspired in their early years by...Voivod. In this way, story came full circle.

However, for anyone who has started to wonder about trying to adapt their music to current trends or the sounds of Robb Flynn's band that are too close, it must be stated right away that in the context of "Negatron" there is nothing to be afraid of. There are many groove metal novelties, although their function is to spice up the overall heaviness, add faster gallops and chopped-like riffs, and not to replace the dissonances, dynamic structures, disciplined drumming and futuristic atmosphere characteristic of Voivod. All these four components are definitely on point on "Negatron", another issue is that they were placed on the album in different proportions than before. The heaviness and the very stuffy, cosmic atmosphere come to the fore much more, thus slightly covering up the technical convolutions, sudden changes or solo playing by Piggy. While in theory it does not sound - as I assume - too encouraging, in practice it's quite easy to understand where such and not other decisions came from. Despite simplifications, "Negatron" is not lacking in dynamics, interesting patterns, catchiness and joy in working out Piggy's sometimes extremely complicated guitar parts. Just put on "Reality?", "Planet Hell", "Cosmic Conspiracy" or "Insect", and they will show how skillfully and finesse Voivod has mixed its style and added a groove metal element to it.

The vocals, however, raise the most doubts before the opinion full of admiration, as in the previous reviews. It was easy to guess that it would not be the same or as good as Snake's, but it was hard to assume that it would cause so many problems, because of which it would be difficult to understand this album in its entirety. Forrest's manner is quite diverse, but it does not present itself wonderfully in every edition. When he screams, it's one-dimensional and too hysterical, but when he sings more melodically, you can feel interesting, grunge influences, and the effect is even better when he pretends to be an alien, perfectly complementing the dystopian atmosphere of the album. The production of the album is somewhere on the border of disadvantages. It's not bad, but it sounds a bit too flat (especially the snare drum) for such a heavy playing, there is too little audible bass, and overall it could do with more refinement. In this case, the sound from "The Outer Limits" would be more satisfactory.

The eighth album by Voivod opens a very interesting and unfairly omitted chapter in the history of this Canadian band. With a new, reduced line-up, the three musicians managed to extend their recognizable style, and at the same time add to it different, metal means of expression. "Negatron" is indeed inferior to most of its predecessors (mainly due to worse vocals), although it has relatively few flaws, and the group should be appreciated for its constant desire to develop and surprise with unusual solutions. Well, Voivod with groove metal influences? That couldn't really work, but on "Negatron" it worked wonderfully!

Rating: 8,5/10