Napalm Death - "Smear Campaign" (2006)

Teoria o przeżywaniu w XXI w. drugiej młodości przez Napalm Death nie była wyssaną z palca, ona ekspresowo znalazła swoje potwierdzenie! "Enemy Of The Music Business" i "Order Of The Leech" to jeden temat, ale drugi, nie mniej istotny, ledwie rok po ukazaniu się "The Code Is Red... Long Live The Code" zespół wydał kolejny longplay, który gładko mógł stawać w szranki ze starymi, klasycznymi nagraniami w dorobku Shane'a Embury'ego i spółki. Dla fanów trudno więc o bardziej entuzjastyczną informację, gdy grupa trzyma formę, zaś dla patrzących na tę sytuację nieco chłodniejszym okiem taka wiadomość może budzić podziw - wszak z roku na rok coraz łatwiej o potknięcia. Jakby tego jeszcze było mało to poprzednie płyty dosadnie ukazywały, że pomimo poruszania się wokół znajomych terytoriów, kwartet wciąż miał pomysły na swoją muzykę i bez porywania się na nowatorstwo potrafił on tworzyć utwory, które nie są kalką napalmowych hiciorów sprzed lat, a stopniem brutalności lokowały się jeszcze wyżej niż w latach 1990-1992. Bardzo nieczęsta to tendencja wśród starszych, doświadczonych kapel, a jednak "Smear Campaign" z 2006 roku to kolejna wizytówka jakości Napalm Death po powrocie do death-grindu.

W związku z króciuteńką przerwą dzielącą "The Code Is Red..." i "Smear Campaign", na omawianym krążku zespół oczywiście trzyma się ekstremalnych ram i nie redefiniuje brzmienia, aczkolwiek pamięta o bardzo wysokim poziomie kompozytorskim, nie brakuje mu wyrazistości oraz potrafi w paru kwestiach pozytywnie zaskoczyć. Ostatnie w sumie... wita nas już na początku płyty! Otwierający krążek "Weltschmerz" z orkiestracjami to niby tylko krótkie wprowadzenie, ale zaczyna się ono zupełnie jak nie Napalm Death, bardziej niczym pompatyczne intro dla metalu symfonicznego, w dodatku podniosłość wzbogacają tu chóralne partie Anneke van Giersbergen z The Gathering. Efekt jest jednak udany, bo intryguje do sprawdzenia następnych utworów, zaś takich niespodzianek jeszcze zespół trochę porozsiewał w dalszej części albumu. Główna część dania pt. "Smear Campaign" to jednak death-grind i Napalm Death w pełnej krasie. Kanonady blastów, dzikie zdzieranie ryja (klasycznie, podział na rozwścieczonego niedźwiedzia grizzly i skrzeczącą papugę - z przewagą tego pierwszego), punkowa energia, czaderskie i pomysłowe riffy, od czasu do czasu sensowne, wolniejsze rytmy oraz duża dynamika, to chociażby domena takich bezlitosnych strzałów jak "Shattered Existence", "Sink Fast, Let Go", "Eyes Right Out", "Short-Lived" czy "When All Is Said And Done".

Pora przejść do wspomnianych niespodzianek, przy których zespół pozwolił sobie na kilka nietypowych rozwiązań. Określenie tego nowinkami to, rzecz jasna, lekkie nadużycie (odsyłam do eksperymentalnych czasów), aczkolwiek elementy te wpuszczają co nieco światła do death-grindowego, zmasowanego ataku na tej płycie. Czyste wokalizy Barneya totalnym zaskoczeniem nie są, ale ich obecność na drugim planie (na tle growli), urozmaica muzykę Napalmów w niespotykany wcześniej sposób, czego dowodzi "Persona Non Grata", zaś tego typu śpiew przesunięty jest jeszcze dalej w utworze tytułowym, w którym kapela gra wręcz doom metal z podniosłymi wokalami. Poza damskimi zaśpiewami w intrze, Anneke van Giersbergen udziela się również w bardziej typowym, grindującym "In Deference", ale w tym kawałku jej mówione i śpiewane partie zdają się być doklejone do reszty - zaburzają rytm utworu. Dla odmiany, spoko jest na "Smear Campaign" produkcja, choć ta znacząco nie odbiega od standardów wyniesionych z "The Code Is Red...", toteż po szerszy opis odsyłam do tamtej recenzji.

Nie trzeba zatem tego specjalnie tego zaznaczać, ale "Smear Campaign" to kolejna bardzo udana pozycja w dyskografii Napalm Death. Jak już zostało wielokrotnie wspomniane, kwartet w XXI w. zyskał nowe życie, a ich dwunasty longplay jest następnym potwierdzeniem wysokiej formy oraz pomysłowości. W tym przypadku Napalm Death posunęli się parę mil dalej, bo w przygotowaniu nowego wydawnictwa wystarczył im tylko rok, a taki pośpiech - jak na ironię - nie przeszkodził w kreatywności i podtrzymaniu wcześniejszej poprzeczki. "Smear Campaign" to w końcu następna płyta Napalm Death, która depcze po piętach ich klasyce.

Ocena: 8,5/10

(kawka dla "Trochę Subiektywizmu...")

[English version]

The theory that Napalm Death was experiencing a revival in the 21st century wasn't far-fetched - it was quickly confirmed! "Enemy Of The Music Business" and "Order Of The Leech" are one topic, but another, equally important one, is that barely a year after the release of "The Code Is Red... Long Live The Code", the band released another album that could easily compete with the older, classic recordings of Shane Embury & co. For fans, it's hard to find more enthusiastic news when the band is maintaining their form, while for those with a more sober perspective, such news might be admirable - after all, it's becoming increasingly easy to slip up with each passing year. As if that weren't enough, previous albums clearly demonstrated that despite moving around familiar territories, the quartet still had ideas for their music, and without attempting to innovate, they were able to create songs that weren't cheap copies of the Napalm Death hits from past, and that were even more brutal than those of 1990-1992. This is a very rare trend among older, experienced bands, yet 2006's "Smear Campaign" is another showcase of Napalm Death's quality after returning to death-grind.

Due to the very short break between "The Code Is Red..." and "Smear Campaign", the band naturally sticks to its extreme limits on this album and doesn't redefine its sound, though they maintain a very high level of composition, do not lacking in expressiveness, and managing to surprise us positively in a few areas. The latter, in fact... greets us right at the beginning of the album! The album's opening track, "Weltschmerz", with its orchestrations, is supposedly just a short introduction, but it begins unlike anything Napalm Death has done, more like a bombastic intro to symphonic metal. The choral work by Anneke van Giersbergen of The Gathering adds to the solemnity. The effect is successful, however, as it intrigues us to check out the following tracks, and the band sprinkles a few more such surprises throughout the rest of the album. The main portion of "Smear Campaign", however, is death-grind and Napalm Death in all its glory. Blast cannonades, wild vocals (classically, the division into an angry grizzly bear and a screeching parrot - with the former dominating), punk energy, cool and inventive riffs, occasionally sensible, slower rhythms and high dynamics are the domain of such merciless shots as "Shattered Existence", "Sink Fast, Let Go", "Eyes Right Out", "Short-Lived" or "When All Is Said And Done".

It's time to move on to the aforementioned surprises, where the band incorporated a few unusual elements. Calling them novelties is, of course, a bit of an exaggeration (referring to the experimental era), although these elements shed some light on the album's massive death-grind attack. Barney's clean vocals aren't a complete surprise, but their presence in the background (against the growls) diversifies Napalm's music in a way never before heard, as evidenced by "Persona Non Grata". This type of vocals is pushed even further in the title track, where the band plays downright doom metal with sublime vocals. Besides the female vocals in the intro, Anneke van Giersbergen also contributes to the more typical, grinding "In Deference", but in this track, her spoken and sung parts seem tacked on, disrupting the rhythm of the song. From the other side, the production on "Smear Campaign" is very nice, although it does not differ significantly from the standards achieved in "The Code Is Red...", so for a more detailed description I refer you to my previous review about that.

It goes without so much details, but "Smear Campaign" is another highly successful release in Napalm Death's discography. As has been mentioned many times, the quartet has found new life in the 21st century, and their twelfth album is another confirmation of their high form and inventiveness. In this case, Napalm Death have gone a few miles further, as they only needed a year to prepare the new release, and such haste - ironically - didn't hinder their creativity and maintaining the previous level. "Smear Campaign" is, after all, Napalm Death's next album, which is very close to their classic.

Rating: 8,5/10